Geplaatst op

Eerste kwartaal 2019 in foto’s

Oh boy, het eerste kwartaal van 2019 is zowaar voorbij. Ik begon dit jaar met een 365 project van ons gezin. Elke dag een foto, een heel jaar lang.

Nu de eerste 3 maanden voorbij zijn, 90 dagen alweer, worden het nogal veel foto’s om in 1 blog te laten zien. Ik maak daarom een slideshow met een selectie van de foto’s. Nu ik de video eens terugkijk zie ik dat er veel gebeurd is in slechts 3 maanden. We gingen van winter, met enkele zomerse dagen, zo de lente tegemoet.

We hebben mijn beste kattenvriend in moeten laten slapen, dat blijft raken. Ook is mijn opa net voor zijn 99e verjaardag overleden. Dat maakte dat ik soms moeite had de energie te vinden om dagelijks te fotograferen. Aan de andere kant gaf het juist ook weer een extra reden…je weet immers nooit hoe lang je er zelf nog zult zijn. En met dit project wil ik heel graag dat onze foto’s een soort nalatenschap zijn. Vandaar dat ik ook zo nu en dan een foto met een statief maak zodat ik er zelf ook op sta.

Als ik zie hoeveel foto’s we maken met onze smartphone. Even snel versturen naar papa, mama of opa & oma. En vervolgens doen we niet zoveel met deze foto’s. Ik maak soms mijn smartphone leeg omdat het geheugen vol zit, sla ze ergens op de computer op. En dan? Dan niks.
Maar als ik zie dat onze kinderen weer in een mini-foto-album bladeren, dat ik maakte van een korte vakantie of onze huisdieren, besef ik hoe fijn het is dat we nog íets met de foto’s doen nadat we ze maken.

Wat doe jij met al die foto’s die je maakt? Ik ben heel nieuwsgierig!

Eerste kwartaal 2019

Meer van mijn foto’s zie je op Facebook en/of Instagram.
of wil je meer weten over Day in the Life fotografie? Lees dan zeker deze blog waarin ik daar meer uitleg over geef!

Geplaatst op

Liquid Sculpture Fotografie

Liquid Sculpture (ofwel; vloeistof fotografie)

Deze maand kwam er een workshop op mijn pad die totaal niets te maken heeft met Day In The Life fotografie. Maar alles met mijn creatieve interesses. Voor mijn afstuderen maakte ik al eens een serie van 3 met kleurstof in water. Deze workshop had daar raakvlakken mee.
Ik ben naar Stabroek gereden voor een workshop Liquid Sculpture bij Pixel Photography. We hebben verschillende technieken vloeistof fotografie gedaan met kleurstof, water, koffiemelk en verf.

Druppelfotografie

Voor de eerste techniek, druppelfotografie, wordt gebruik gemaakt van een druppelsysteem. Hierdoor kunnen we de druppels gecontroleerd laten vallen. Doordat de druppel door een sensor valt gaan de flitsers ook op het juiste moment af. Dit alles gaat zo snel dat je zonder dit apparaat heel veel tijd kwijt zou zijn om op het juiste moment de foto te maken. Het kán wel hoor, maar tijdens een workshop is dit wel effectiever. Je wilt tenslotte toch ook met gelukte foto’s naar huis.

Kleurwolk

Deze techniek heb ik destijds zelf toegepast voor het maken van mijn serie van 3. Hiervoor gebruik je een grote bak met water. Hierin laat je vervolgens de kleurstof vallen en fotograferen maar. De mooiste kleurwolken of -vormen kies je dan uit je hele serie. Je kunt zoveel kleuren combineren als je wilt. Maar het is wel handiger als je met z’n tweeën bent. Dan kun je zelf fotograferen terwijl de ander de kleuren in het water laat vallen. Als je de kleurstof mengt met bijvoorbeeld koffiemelk krijg je meer wolkachtige vormen in tegenstelling tot puur kleurstof in de bak met water.

Muziek krijgt kleur

Als laatste maakten we foto’s van muziek, ofwel de beat daarvan, ofwel herrie 😀 Over een subwoofer werd plastic gespannen. Hierdoor kan de ondergrond meetrillen op de muziektrillingen. Kies de kleuren die je leuk vindt en gaan met die muziek (lees: herrie). Het geeft gave plaatjes van opspringende verf. Ook veel geklieder trouwens. Ik denk dat ik dit voorlopig thuis niet zal doen. Om het nog wat interessanter te maken legden we ook nog een bel bellenblaas over de verf voordat we de herrie aanzetten. Het resultaat mag er zijn. Dat is dan ook het fijne van een workshop; je mag rommel maken en hoeft het niet zelf op te ruimen heerlijk toch?

 

Geplaatst op

Dinsdag

Dinsdagochtend, het is mistig en heb de ochtend voor mezelf. Sinds een paar weken gaat onze jongste dochter naar de peuterspeelzaal, haar oudere zussen zijn naar school. Net thuisgekomen van de kinderen naar school brengen pak ik wat te drinken en mijn cameratas. Ik laat het huishouden liggen en ga op pad. Zal ik niet eerst nog…nee, ik ga nu anders komt er weer niks van.

Ik besluit naar het bos te rijden met de auto, dat dan weer wel. Scheelt me toch weer tijd en vooral energie. Die cameratas gaat tenslotte uiteindelijk altijd doorwegen. Aangekomen bij het bos staan er best wat auto’s. Hopelijk wordt het toch een rustige ochtend want daar had ik nu juist zo’n zin in.

Ik besluit eerst wat rond te kijken en foto’s te maken bij het parkje. Daar staat een heel mooie treurwilg die onze oudste dochter ooit eens “de verdrietige boom” noemde. Helaas hangt de mist daar niet echt omheen dus ik loop verder. Na wat proberen en zoeken naar paddenstoelen besluit ik het bos in te gaan. Ik kom eigenlijk niemand tegen. Dus waar al die mensen nou zijn die bij die auto’s en fietsen horen, ik heb geen idee. Maar het is wel heerlijk rustig en stil. Een beetje eng soms zelfs, zo hard als je je eigen gedachten dan hoort.

Ik stuur nog even een foto via de app naar Michel, dan weet in ieder geval iemand waar ik uithang en kan ik laten zien dat ik even de tijd neem voor mezelf. Ik berg mijn telefoon weer op want ik kwam hier wel voor mijn rust, voor mezelf, voor me-time. En dat lukt eigenlijk best op af en toe wat klokkijken en vele hersenspinsels na.

Niet alles wat ik in mijn hoofd heb lukt even goed. Die mooie grote dikke boom krijg ik minder imposant op de foto dan dat ik hem ervaar. De rood met witte paddenstoelen zijn ook nergens te vinden. Maar wel heel veel elfenbankjes, spinnenwebben vol mistdruppels en stilte.

Na een rondje bos ga ik toch nog eens terug naar die treurwilg, misschien zie ik nog wat moois aan de andere kant van de vijver. Daar raap ik wat kastanjes, ga nog even zitten op een bankje en probeer mindful te genieten van dat moment. Want ik vind het best lastig los te laten dat ik niet alles heb gevonden wat ik zocht om te fotograferen.

Op naar huis om daar even snel wat te drinken, boodschappen moet doen en hup naar de peuterspeelzaal om de jongste op te halen. Een dubbel gevoel geeft het me deze ochtend. De tijd die ik voor mezelf nam was enerzijds fijn, anderzijds vond ik niet die paddenstoelen, dus ook geen kabouters en moest ik in de middag dat huishouden alsnog doen.

Momenteel volg ik op woensdagavond een mindfulness cursus en daar zag ik in dat ik juist ontzettend mindful bezig was geweest deze dinsdagochtend ondanks het dubbele gevoel dat ik had. Want ik had in diezelfde tijd natuurlijk zoveel andere dingen kunnen doen! En dat is juist heel belangrijk; goed voor jezelf zorgen. Mild zijn voor mezelf en dus mindful kiezen voor wat op dat moment het belangrijkste is voor mij. En volgens mij heb ik deze ochtend toch echt wel mooie foto’s kunnen maken 😉

Liefs Natasja